لغتنامه دهخدا
اغطاء. [ اِ ] (ع مص ) روان گردیدن آب دردرخت رز. (آنندراج ) (منتهی الارب ). و بدین معنی هم ناقص یایی است هم واوی : اغطی الکرام اغطاءً. (منتهی الارب ). جاری شدن آب در درخت انگور: اغطی الکرم ؛ جری فیه الماء. (از اقرب الموارد). || دراز و گسترده شاخ شدن درخت . (منتهی الارب ) (ناظم