فرهنگ فارسی عمید
۱. (ادبی) در عروض، مختلف آوردن حرکات قوافی شعر مثل قافیۀ گِل با گُل، دَور با دُور، بَخت با دُخت، و طوس با فردوس، که یکی از عیوب قافیه است، مانندِ این بیت: هر وزیر و مفتی و شاعر که او طوسی بُوَد / چون نظامالملک و غزّالی و فردوسی بُوَد.۲. [قدیمی] نیازمند شدن؛ محتاج شدن.۳. [قدیمی] در جای خ