لغتنامه دهخدا
انبیر. [ اَم ْ ] (مص ) پر کردن ومملو گردانیدن . (برهان قاطع). پر کردن . (شرفنامه ٔ منیری ) (انجمن آرا) (آنندراج ). انباشتن و پر کردن ، بدین معنی اماله ٔ انبار است . (فرهنگ رشیدی ). || امر بدین معنی هم هست . (برهان قاطع). || پری و امتلاء. (ناظم الاطباء). || (اِ) گل خشک و گل تر