لغتنامه دهخدا
انتباث .[ اِ ت ِ ] (ع مص ) کاویدن بدست و ظاهر کردن پنهان را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کندن زمین و بیرون آوردن خاک آن . (از اقرب الموارد). || فراگرفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). گرفتن عصا و جز آن را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مال