لغتنامه دهخدا
انتشاط. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) باز کردن پوست ماهی . || بدندان کشیدن شتر علف را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || کشیدن گره تا گشاده شود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گزیدن مار کسی را. || گرفتن و راندن نشیطه : انتشط القوم ُ نشیط