اندرآوردنلغتنامه دهخدااندرآوردن . [ اَدَ وَ / وُ دَ ] (مص مرکب ) از پا اندر آوردن ، از پادرآوردن . فروافکندن . کشتن . ازبین بردن : به ایوان او آتش اندرفکندز پای اندرآورد کاخ بلند. فردوسی .- <span class=
کوس اندرآوردنلغتنامه دهخداکوس اندرآوردن . [ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) در شاهد زیر از فردوسی ظاهراً بمعنی هجوم آوردن ، حمله کردن و آهنگ هجوم کردن آمده است : چو کیخسرو آن جنبش باددیددل و بخت ایرانیان شاد دیدابا رستم و گیو و گودرز و طوس ز قلب سپاه اندرآورد کوس .
تنگ اندرآوردنلغتنامه دهخداتنگ اندرآوردن . [ ت َ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) کم گردانیدن فاصله را. سخت نزدیک گردیدن : چو تنگ اندرآورد با من زمین برآهختم آن گاوسر گرز کین . فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص <span class="hl
ز پای اندرآوردنلغتنامه دهخداز پای اندرآوردن . [ زِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . از پای اندرآوردن . مغلوب ساختن : جهانی ز پای اندرآرد به تیغنهد تخت شاه از پس پشت میغ. فردوسی .مرا شاه فرمود کاین سبز جای بدینار گنج اندرآور ز پای
پای بزین اندرآوردنلغتنامه دهخداپای بزین اندرآوردن . [ ب ِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) سوار شدن . برنشستن . رکوب .
ز پای اندرآوردنلغتنامه دهخداز پای اندرآوردن . [ زِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . از پای اندرآوردن . مغلوب ساختن : جهانی ز پای اندرآرد به تیغنهد تخت شاه از پس پشت میغ. فردوسی .مرا شاه فرمود کاین سبز جای بدینار گنج اندرآور ز پای
پای بزین اندرآوردنلغتنامه دهخداپای بزین اندرآوردن . [ ب ِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) سوار شدن . برنشستن . رکوب .
ز پای درآوردنلغتنامه دهخداز پای درآوردن . [ زِ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . زیردست ساختن . عاجز و ناتوان کردن . بیچاره و زبون گرداندن . مغلوب ساختن : اگر روزگارش درآرد ز پای همه عالمش پای بر سر نهند. سعدی . || ویران کردن . خراب کر
زیر آوردنلغتنامه دهخدازیر آوردن . [ وَ دَ ] (مص مرکب ) مرکوب و برنشست ِ خویش کردن اسبی یا استری یا پیلی و مانند آن را. سوار شدن مرکوبی را. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : برون تاخت گرشاسب چون نره شیریکی بور چوگانی آورد زیر. اسدی .- <span cl
ز پای فکندنلغتنامه دهخداز پای فکندن . [ زِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مخفف از پای افکندن . کنایه از کشتن . مغلوب کردن . نابود ساختن . تباه ساختن : گرفتند نفرین بر آن رهنمای بزخمش فکندند هر یک ز پای . فردوسی .<
ز پای اندرآوردنلغتنامه دهخداز پای اندرآوردن . [ زِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . از پای اندرآوردن . مغلوب ساختن : جهانی ز پای اندرآرد به تیغنهد تخت شاه از پس پشت میغ. فردوسی .مرا شاه فرمود کاین سبز جای بدینار گنج اندرآور ز پای
کوس اندرآوردنلغتنامه دهخداکوس اندرآوردن . [ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) در شاهد زیر از فردوسی ظاهراً بمعنی هجوم آوردن ، حمله کردن و آهنگ هجوم کردن آمده است : چو کیخسرو آن جنبش باددیددل و بخت ایرانیان شاد دیدابا رستم و گیو و گودرز و طوس ز قلب سپاه اندرآورد کوس .
پای بزین اندرآوردنلغتنامه دهخداپای بزین اندرآوردن . [ ب ِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) سوار شدن . برنشستن . رکوب .
تنگ اندرآوردنلغتنامه دهخداتنگ اندرآوردن . [ ت َ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) کم گردانیدن فاصله را. سخت نزدیک گردیدن : چو تنگ اندرآورد با من زمین برآهختم آن گاوسر گرز کین . فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص <span class="hl