اندوهگینیلغتنامه دهخدااندوهگینی . [ اَ ] (حامص مرکب ) غمگینی . غمناکی . اندوهناکی . (فرهنگ فارسی معین ). اندوهگنی . اندهگینی . اندهگنی .
هندوانیلغتنامه دهخداهندوانی . [ هَِ دُ / هَُ دُ ] (ص نسبی ) هندی . از هندوستان . هندو. (یادداشت مؤلف ) : چو سوسن بود تیغ هندوانی از او بارنده سیل ارغوانی . فخرالدین اسعد.ابوصالح بن شعیب از زبان هندوا
اندوهگنلغتنامه دهخدااندوهگن . [ اَ گ ِ ] (ص مرکب ) مخفف اندوهگین . مغموم . با اندوه . غمی . محزون . حزین . حزمان . محزان . دژم . پژمان . مهموم . اسیف . (یادداشت مؤلف ) : سال امسالین نوروز طربناکتر است پار و پیرار همی دیدم اندوهگنا. منوچهری .
اندوهگینلغتنامه دهخدااندوهگین . [ اَ ] (ص مرکب ) غمگین . غمناک . ملول . (ازآنندراج ). دژم . پژمان . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). حزین . (دهار). دارای اندوه و غم و غمگین و محزون . (ناظم الاطباء). بتیمار. غمین . غمنده . انده گن . اندوهگن . مغموم . محزون . سادم . اسوان . مهموم . اسیف . شجی . (یادد
