اوفتادهلغتنامه دهخدااوفتاده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) زمین خورده . سقوطکرده : صاحب هنری حلال زاده هم خاسته و هم اوفتاده . نظامی . || متواضع. فروتن . || کشته . به خاک