لغتنامه دهخدا
اقراد. [ اِ ] (ع مص ) درماندن در سخن . || خاموش بودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || آرمیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آرام گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || خود را پارساوار نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || بمردگی زدن خود را.
