اکسیژن

اکسیژن

لغت‌نامه دهخدا

اکسیژن . [ اُ ژِ ] (فرانسوی ، اِ) گازی است بی رنگ ،بی بو، بی طعم ، کمی سنگین تر از هوا. یک لیتر آن 1105 گرم جرم دارد. در آب کمی محلول است و در 118 درجه و فشار 50 جو بسختی مایع می شود. در طبیعت به حالت ترکیب و آزاد فراوان یافت می گردد. (فرهنگ فارسی مع...

اکسیژن

فرهنگ واژه‌های سره

هوازا

اکسیژن

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [فرانسوی: oxygène] (شیمی) 'oksižen گازی بی‌رنگ‌، ‌بی‌بو، و بی‌طعم که تقریباً یک‌پنجم حجم هوا را تشکیل می‌دهد و برای تنفس موجودات زنده ضروری است. در جوشکاری، طب، و صنعت به کار می‌رود و با همۀ عنصرهای شیمیایی جز گازهای نجیب ترکیب می‌شود.

اکسیژن

فرهنگ فارسی معین

(اُ ژِ) [ فر. ] (اِ.) گازی است بی رنگ ، بی بو، بی طعم ، کمی سنگین تر از هوا. در ترکیب با هیدروژن تشکیل دهندة آب ها و 21% جّو است .

اکسیژن

دیکشنری فارسی به عربی

اوکسجين

oxygen transfer

انتقال اکسیژن

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی محیط‌زیست و انرژی] نتیجۀ هوادهی به آب که براثر آن مقداری از اکسیژن هوا به آب وارد و در آن حل می‌شود

oxygen scavenger

اکسیژن‌خوار

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[خوردگی] نوعی مادۀ شیمیایی افزودنی به محیط‌های آبی که با واکنش با اکسیژن و زدودن آن از محیط و افزایش قطبش کاتدی ناشی از اکسیژن، موجب کاهش خوردگی می‌شود

deoxygenation

اکسیژن‌زدایی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی محیط‌زیست و انرژی] جداسازی جزئی یا کامل اکسیژن محلول از آب

oximetry

اکسیژن‌سنجی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی پزشکی] روشی برای سنجش سطح اشباع اکسیژن خون بر مبنای خواص جذب نور

oxygen burning

اکسیژن‌سوزی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[نجوم‌] مجموعه‌ای از واکنش‌های گداخت هسته‌ای که در طی آن اکسیژن به عناصر سنگین‌تر ازجمله سیلیسیم تبدیل می‌شود

dissolved oxygen, DO 1

اکسیژن محلول

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی محیط‌زیست و انرژی] مقدار اکسیژن محلول در مایع متـ . اُکسِل

oxygen deficit

کمبود اکسیژن

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی محیط‌زیست و انرژی] اختلاف بین غلظت اکسیژن محلول یک محیط آبی و غلظت اشباع آن

اکسیژن (شیمی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

oxygen

اکسیژن آمیزی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

oxygenation