بادخایهلغتنامه دهخدابادخایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) آدَر. (مهذب الاسماء) (نطنزی ). دبه خایه . غُری . بادگُند. دِم ّ. فتق . معروفست و آن مرضی است . (آنندراج ). باد فتق است و در بعض نسخه ها باد قولنج . (شعوری ج 1 ورق <span clas
بادخایگیلغتنامه دهخدابادخایگی . [ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) اُدره . دبه خایگی . غُری . فتق .رجوع به باد خصیه ، بادخایه ، بادخوار، بادخور شود.
بادخوارلغتنامه دهخدابادخوار. [ خوا / خا ] (ص مرکب ) بادخایه را گویند. (آنندراج ). بادخایه است یعنی فتق .(فرهنگ شعوری ج 1 ورق 159). رجوع به باد خصیه ، بادخایه ، بادخایگی ، غری ، بادخور، فتق و دبه
باده خایهلغتنامه دهخداباده خایه . [ دَ / دِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) چیزی در اندرون ماهی چون بادکنک ساخته و مهیاکرده برای بازی اطفال ، و باده خایه را مردم گیلان خورند. بادخایه . کیسه ٔ هوائی . رجوع به بادخایه (معنی دوم ) شود.
ترقنجلغتنامه دهخداترقنج . [ ت َ ق َ ] (اِ) آماس بیضه و فتق . (ناظم الاطباء). بادخایه یعنی دبه که غر و تنج نیز گویند، حکیم سوزنی : عجب آید مرا ز تو که همی چون کشی بادخایه و ترقنج .(لسان العجم شعوری ج 1 ورق <
آدرلغتنامه دهخداآدر. [ دَ ] (ع ص ) بادخایه . دبه . (مهذب الاسماء). دبه خایه . غر. بادخصیه . ج ، اُدُر.
بادخایگیلغتنامه دهخدابادخایگی . [ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) اُدره . دبه خایگی . غُری . فتق .رجوع به باد خصیه ، بادخایه ، بادخوار، بادخور شود.