بادروزهفرهنگ فارسی عمید۱. هرروزه.۲. چیزی که انسان هر روز به آن احتیاج داشته باشد، از قبیل خوراک و پوشاک: ◻︎ یکی جامه واین بادروزه ز قوت / دگر زاین همه بیشی و سیری است (سنائی: مجمعالفرس: بادروزه).
بادروزهلغتنامه دهخدابادروزه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بادروژه . بمعنی هرروزه باشد. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). عادت بود مستمر. عادت و کار هرروزه است چه غذا باشد چه لباس که هر روز پوشند یا کاری که هر روز کنند. معتاد. مألوف . چیزی که هر روز بکار برند و استعما
بذلهلغتنامه دهخدابذله . [ ب ِ ل َ/ ل ِ ] (از ع ، اِ) جامه ٔ بادروزه . (ناظم الاطباء).- بذله پوش ؛ کسی که جامه ٔ بادروزه پوشیده . (ناظم الاطباء). بادروزه پوش . کهنه پوش . مبتذل . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
فضللغتنامه دهخدافضل . [ ف ُ ض ُ ] (ع اِ) جامه ٔ بادروزه که زنان در وقت عمل و کار پوشند. || (ص ) جامه ٔ بادروزه پوشنده . (منتهی الارب ).
بادروزلغتنامه دهخدابادروز. (اِ مرکب ) بادروزه . روزگذار از طعام : کسی را نبد بادروز نبردهمی اسب جنگی بکشت و بخورد. فردوسی .رجوع به بادروزه ، و شعوری ج 1 ورق 164 شود.