ترجمه مقاله

باد دست

bāddast

۱. کسی که هر‌چه به‌ دستش برسد خرج کند و چیزی نگه ندارد؛ مسرف؛ ولخرج: ◻︎ ملامت‌کنی گفتش ای باد‌دست / به یک‌ره پریشان مکن هر‌چه هست (سعدی۱: ۸۲).
۲. تهیدست؛ دست‌برباد.

باد

فرهنگ فارسی عمید

۱. (هواشناسی) هوای متحرک؛ حرکت شدید یا ضعیف هوا که در اثر اختلاف درجۀ حرارت و به هم خوردن تساوی وزن مخصوص در نقاط مختلف کرۀ زمین به ‌وجود می‌آید.۲. ‹واد› ورم، آماس، و برآمدگی در بدن یا چیز دیگر.۳. [مجاز] غرور؛ نخوت؛ خودبینی.⟨ باد بروت: ‹باد‌و‌بروت› [قدیمی، مجاز] خودبینی؛ خودپس

باد

لغت‌نامه دهخدا

باد. (اِ) هوایی که بجهت معینی تغییر مکان میدهد. هوایی که بسرعت بجهتی حرکت کند. ریح . ج ، ریاح .ریحه . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ). تُرهة. رکاب السحاب . اَوب . سُمَهی . سمهاء. واد: مُشتَکِره ؛ باد سخت .(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). سَیهَک ، سَهوک ، سَکینَه ؛ باد تیزرو. هَ

ترجمه مقاله