لغتنامه دهخدا
ختا. [ خ َ ] (اِخ ) کلمه ای است از «ختای » و آن نام ولایتی است از ترکان و در شعر و نثر فارسی گاهی به این شکل یعنی «ختا» آمده است برای اطلاع از وضع جغرافیایی آن رجوع به «ختای » شود : بگامی سپرد از ختا (خطا) تا کسی بیک تک دوید از بخارا به وخش .<b