بازیچه ٔ روم و زنگلغتنامه دهخدابازیچه ٔ روم و زنگ . [ چ َ / چ ِ ی ِ م ُ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مسخره ٔ روز و شب را گویند. (برهان ). || کنایه از روز و روزگار هم هست به اعتبار شب و روز. (برهان ) (انجمن آرا) (از شرفنامه ).
بوجهلغتنامه دهخدابوجه . [ ب ِ وَ ه ِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب ) بروش . بمنوال . بطور. بطرز: بوجه اتم و اکمل . به این معنی لازم الاضافه است . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از عربی . بطریق و بروش و بمنوال و بطور و بطرز. (ناظم الاطباء).
بوجهلغتنامه دهخدابوجه . [ ب ِ وَج ْه ْ ] (ق مرکب ) چنانکه باید. (از فرهنگ فارسی معین ).- بوجه بودن ؛ درست بودن . (فرهنگ فارسی معین ).
بوجهیلغتنامه دهخدابوجهی . [ ب ِوَ ] (ق مرکب ) بطریقی . به جهتی . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی . به هر جهت . و به هر طریق و به هر بابت . (ناظم الاطباء). رجوع به «وجه » و «بوجه » شود.
بوزهلغتنامه دهخدابوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) شرابی باشد که از آرد برنج و ارزن و جو سازند و در ماوراءالنهر و هندوستان بسیار خورند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (آنندراج ). شراب برنج . (رشیدی ). اسم مرز است که بعربی فقاع نامند. (فهرست مخزن الادویه ) <span class=
باجهفرهنگ فارسی عمید۱. گیشه؛ جایگاه مخصوص فروش بلیت یا گرفتن و دادن پول در سینما، بانک، و مانند آنها.۲. دریچه؛ روزنه.
باذابرنگلغتنامه دهخداباذابرنگ . [ رَ ] (اِ) ترنج که میوه ٔ مشهور است . (آنندراج ). رجوع به بادابرنگ ، بادرنگ ، بادرنج ، بادارنگ و ترنج شود. || بازیچه ٔ روم و زنگ ، یعنی مسخره ٔ روزگار. (آنندراج ).
طاق بازیچه رنگلغتنامه دهخداطاق بازیچه رنگ . [ ق ِ چ َ / چ ِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به معنی طاق ازرق است که آسمان باشد. (برهان ). کنایه از فلک و آسمان . (انجمن آرا) : سوم روز کاین طاق بازیچه رنگ برآورد بازیچه ٔ روم و زنگ .<p cla
بازیچهفرهنگ فارسی عمید۱. هرچه با آن بازی کنند.۲. اسباببازی کودکان.۳. [قدیمی] غیر جدی؛ مزاح؛ شوخی: ◻︎ نگویند از سر بازیچه حرفی / کزآن پندی نگیرد صاحب هوش (سعدی: ۹۵).
بازیچهلغتنامه دهخدابازیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) بازی خرد. (یادداشت مؤلف ). تصغیربازی . (ناظم الاطباء). || آلت بازی . آنچه بدان بازی کنند. (برهان قاطع). آنچه بدان اطفال بازی کنند و بهندی کهلونا گویند. بازیچه ، اگر چه در ظاهر تصغیر بازی است ، مگر تحقیق آن اس
بازیچهفرهنگ فارسی معین(چِ) (اِمصغ .) 1 - آنچه با آن بازی می کنند. 2 - اسباب بازی . 3 - مسخره ، ملعبه .
بازیچهفرهنگ فارسی عمید۱. هرچه با آن بازی کنند.۲. اسباببازی کودکان.۳. [قدیمی] غیر جدی؛ مزاح؛ شوخی: ◻︎ نگویند از سر بازیچه حرفی / کزآن پندی نگیرد صاحب هوش (سعدی: ۹۵).
بازیچهلغتنامه دهخدابازیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) بازی خرد. (یادداشت مؤلف ). تصغیربازی . (ناظم الاطباء). || آلت بازی . آنچه بدان بازی کنند. (برهان قاطع). آنچه بدان اطفال بازی کنند و بهندی کهلونا گویند. بازیچه ، اگر چه در ظاهر تصغیر بازی است ، مگر تحقیق آن اس
بازیچهفرهنگ فارسی معین(چِ) (اِمصغ .) 1 - آنچه با آن بازی می کنند. 2 - اسباب بازی . 3 - مسخره ، ملعبه .