لغتنامه دهخدا
باسند. [ س َ ] (اِخ ) شهرکی است [ از ماوراءالنهر ] با مردم بسیار و بر راه بخارا و سمرقند جایی استوار و مردمانی جنگی . (حدود العالم ). باسند شهر کوچکی بود و دارای باغستانی پهناور در دومنزلی چغانیان و در کوهستانهای مشرف بر رودخانه قرار داشت . (ترجمه ٔ سرزمینهای خلافت شرقی لسترا