لغتنامه دهخدا
بایتوز. (اِخ ) از امرای زمان غزنویان . و او کسی است که در اول دولت سبکتکین غزنوی طغان را از قلعه ٔ بست بیرون کرد و طغان پناه به سبکتکین برد و به استقامت او توانست بست را بازستاند. و بایتوزیان منسوب به اویند. و رجوع به تاریخ بیهقی چ فیاض و ترجمه ٔ تاریخ یمینی از صفحه ٔ <span c