لغتنامه دهخدا
بافنگ . [ ف َ ] (اِ) بافنک . یک قسم جانور چارپا که خز نیز گویند. (از ناظم الاطباء). نوعی از سمور و سنجاب . (آنندراج ) جانوری است که زرداوه گویند و از پوست آن پوستین لطیف درست میکنند و شبیه سمور است . (فرهنگ شعوری ج 1 ورق <span class="hl" dir=