لغتنامه دهخدا
باکزهر. [ زَ ] (معرب ، اِ مرکب ) لغت فارسی است به معنی تریاق نباتی و کاف آن در زبان عربی به دال تغییر یافته است . و امروز عرفاً به سنگ معدنی و ماده ٔحیوانی اطلاق میشود که در دل حیوانات پدید می آید. (از تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 67). و رجوع به پاد