بایقةلغتنامه دهخدابایقة. [ ی ِ ق َ ] (ع اِ) بائقه . سختی . (مهذب الاسماء). داهیه . شر. ج ، بوائق : کثیر البوائق ؛ شرور. (اقرب الموارد). بلا. (آنندراج ).
بوقچهلغتنامه دهخدابوقچه . [ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) بقچه . بغچه . بوغچه . (فرهنگ فارسی معین ). بوغچه . (ناظم الاطباء). رجوع به کلمات فوق شود.
بوقةلغتنامه دهخدابوقة. [ ق َ ] (ع اِ) باران سخت و درشت که دفعةً ببارد. یقال : اصابتنا بوقة. ج ِ بُوَق . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بوکهلغتنامه دهخدابوکه . [ ک ِ ] (صوت ) بوک . بود که . (فرهنگ فارسی معین ). باشد که . (آنندراج ). بود که و شاید که . (ناظم الاطباء) : دعای من به تو بر، بوکه مستجاب شوددعا کنم به تو بر، تا بود که سگ گردی . سوزنی .هرچه اندوختم این طای