لغتنامه دهخدا
کنبایه . [ کَم ْ ی َ ] (اِخ ) نام شهری است به هندوستان و ازوی نعلین خیزد که به همه ٔ جهان ببرند. (حدود العالم از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). در نخبةالدهر دمشقی این کلمه به صورت کنبایت و کنبایة آمده در صفحه ٔ 117 آرد: «و به کوهی از کوههای کنبا