لغتنامه دهخدا
باطوقان . (اِخ ) محلتی به اصفهان . در مجمل التواریخ و القصص آمده است : و شهر [ اصفهان ] فراخ گشت در خلافت منصور، و این پانزده پاره دیه بود که همه صحرای آن خانه ها ساختند و بهم پیوست و محلتها را بدان نام دیها بازخوانند چون باطوقان ، فرسان ، یوان ، جرمان