حق بجانبلغتنامه دهخداحق بجانب . [ ح َ ب ِ ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه حق با اوست از دو خصم .- صورت حق بجانب ؛ آنکه ظاهر مَلامِح و شمائل وی چنان نماید که حق با اوست .
بجنبگویش اصفهانی تکیه ای: below طاری: beǰümb طامه ای: boǰomb طرقی: beǰomb کشه ای: beǰomb نطنزی: baǰomb
بجنبگویش خلخالاَسکِستانی: bələv دِروی: bə.ləv شالی: bə.ləv کَجَلی: tâkân ba.ha کَرنَقی: bəjəm کَرینی: bələv کُلوری: bələv گیلَوانی: takân bar لِردی: bələv
حق بجانبلغتنامه دهخداحق بجانب . [ ح َ ب ِ ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه حق با اوست از دو خصم .- صورت حق بجانب ؛ آنکه ظاهر مَلامِح و شمائل وی چنان نماید که حق با اوست .
حق بجانبلغتنامه دهخداحق بجانب . [ ح َ ب ِ ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه حق با اوست از دو خصم .- صورت حق بجانب ؛ آنکه ظاهر مَلامِح و شمائل وی چنان نماید که حق با اوست .