بجالغتنامه دهخدابجا. [ ] (اِخ ) از شهرهای حبشه : از مشاهیر بلادش [ حبشه ] بجا و زیلع و عیذاب و دیگر بلاد و قصبات بسیارست . (از نزهة القلوب ج 3 ص 268). بجاو. رجوع به بجاو شود. || نام قومی است که در جهت
بجالغتنامه دهخدابجا. [ ب ِ ] (ص مرکب ) (از: ب + جا) بموقع. متناسب . مناسب . بمورد. لائق . درخور. (آنندراج ). مقابل بی جا. مقابل نابجا : ما آبروی خویش به گوهر نمیدهیم بخل بجا به همت حاتم برابر است . صائب .کی ره بوسه به آن کنج دهن خ
بیجافرهنگ فارسی عمید۱. آن‌که جا و مکان یا خانه ندارد.۲. [مجاز] بی‌هنگام؛ بی‌موقع.۳. [مجاز] نادرست.۴. [مجاز] بی‌سبب.
بجاپورلغتنامه دهخدابجاپور. [ ب ِ ] (اِخ ) نام شهری در دکن هندوستان در ایالتی به همین نام واقع در 370 هزارگزی جنوب غربی بمبئی . مسجد سلطان محمدشاه در آن شهر معروف است . (از قاموس الاعلام ترکی ).
بجاجةلغتنامه دهخدابجاجة. [ ب َ ج َ ] (ع ص ، اِ) ناکس . فرومایه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مردم رذل . (ناظم الاطباء).
بجادلغتنامه دهخدابجاد. [ ب ِ ] (اِخ ) ابن عثمان . یکی از بناکنندگان مسجد ضرار است . (از امتاع الاسماع ص 482).
بجانلغتنامه دهخدابجان . [ ب َج ْ جا ] (اِخ ) محلی بین فارس و اصفهان و تلفظ جیم در زبان فارسیان بین جیم وشین بوده است . (از معجم البلدان ). موضعی است میان فارس و اصفهان و عجم بشان میگویند. (مرآت البلدان ).
بجا آمدنلغتنامه دهخدابجا آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) برآورده شدن . برآمدن . || قرارگرفتن . آرام یافتن . بر جای قرار یافتن : بجاآمدند آن سپاه مهان شدند آفرین خوان به شاه جهان .فردوسی .و رجوع به جا و بجای آمدن شود.
بجا آوردنلغتنامه دهخدابجا آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) انجام دادن . گزاردن . امتثال . به فعل آوردن . (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). اجرا کردن : همی چرخ رازیر پا آورم به هر رزم مردی بجا آورم . فردوسی .چو عهدی با کسی کردی بجا آرک
بجاپورلغتنامه دهخدابجاپور. [ ب ِ ] (اِخ ) نام شهری در دکن هندوستان در ایالتی به همین نام واقع در 370 هزارگزی جنوب غربی بمبئی . مسجد سلطان محمدشاه در آن شهر معروف است . (از قاموس الاعلام ترکی ).
بجاجةلغتنامه دهخدابجاجة. [ ب َ ج َ ] (ع ص ، اِ) ناکس . فرومایه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مردم رذل . (ناظم الاطباء).
نابجالغتنامه دهخدانابجا.[ ب ِ ] (ص مرکب ) در غیر محل . نه بجای خویش . بی جا. بی مورد. بی موقع. مقابل بجا: گفتاری نابجا. اعمالی نابجا. کارهای نابجا. || در اصطلاح طبیعی ، عَرَضی . (لغات فرهنگستان ).
جابجالغتنامه دهخداجابجا. [ ب ِ] (ق مرکب ) فوراً. درحال . فی الفور. || (اِ) مکان بمکان . محل به محل . نقطه بنقطه : من شده چون عنکبوت از پی آن دربدربانگ کشیده چو سار از پی این جابجا. خاقانی .آن حکیم خارچین استاد بوددست میزدجابجا م
