بیهدهلغتنامه دهخدابیهده . [ ب َ / ب ِ هَُ دَ / دِ ] (اِ) بیهود. بیهوده . جامه ای را گویند که از حرارت آتش زرد شده باشد. (برهان ). رجوع به بیهوده شود.
بیهدهلغتنامه دهخدابیهده . [ هَُ دَ / دِ ] (ص مرکب ) مخفف بیهوده . باطل باشد و ناحق . ضد هده . (لغتنامه ٔ اسدی ). ناحق . باطل . یافه . خله . هزل . لاطائل . ترهه . بی سبب و جهت و علت . (برهان ) : نه همی بیهده دارند مر او را همه دوست <
بعدةلغتنامه دهخدابعدة. [ ب ُ دَ ] (ع اِ)رأی و حزم ، و منه : انه لذو بعدة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مسافت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بیگانگی ، یقال : بیننا بعدة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن احمدبن حسن مذحجی ، مشهور به بحدة و مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی مذحجی شد.
اضملغتنامه دهخدااضم . [ اَ ض َ ] (ع اِ) غضب . حِقد و حسد. (معجم متن اللغة). حِقدو حسد و غضب . ج ، اَضَمات . ابن بری گفت : و باکرا الصید بحَدة و اضم لن یرجعا او یخضبا صیداً بدم . (از لسان العرب ).حقد و حسد و غضب . (ذیل اقرب الموارد