بخاندلغتنامه دهخدابخاند. [ ب َ ن ِ ] (ع ص ) ج ِ بَخَنداة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). زنان تمام ساق کامل اندام و ساق پرگوشت . (از آنندراج ). بَخاد. (اقرب الموارد). و رجوع به بخنداة شود.
بخندگویش اصفهانی تکیه ای: bexand طاری: bexand طامه ای: vexand طرقی: bexand کشه ای: bexand نطنزی: baxend
بخندگویش خلخالاَسکِستانی: bəxur دِروی: bə.xur شالی: bəxur کَجَلی: be.xand کَرنَقی: bəxor کَرینی: bəxur کُلوری: xanda bəka گیلَوانی: xanda bəka لِردی: buxur
بخندگویش کرمانشاهکلهری: bexan گورانی: bexan سنجابی: bexan کولیایی: bexan زنگنهای: bexan جلالوندی: bexan زولهای: bexan کاکاوندی: bexan هوزمانوندی: bexan
بخنداةلغتنامه دهخدابخنداة. [ ب َ خ َ ] (ع ص ) زن تمام ساق کامل اندام . || ساق پرگوشت . ج ، بَخانِد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).