بدنمالغتنامه دهخدابدنما. [ب َ ن َ / ن ِ / ن ُ ] (ص مرکب ) بدشکل و بی ظرافت و کریه المنظر و زشت . (ناظم الاطباء). چیزی که نمود خوب نداشته باشد. بدنمود. (از آنندراج ). که خوش شکل نباشد. که بچشمها بد آید. (از یادداشتهای مؤلف ) <
بدنماییلغتنامه دهخدابدنمایی . [ ب َ ن َ / ن ِ / ن ُ ] (حامص مرکب ) کراهت منظر و بی ظرافتی و زشتی . (ناظم الاطباء).
بدنمافرهنگ فارسی معین( ~. نَ) (ص مر.) 1 - بدشکل ، زشت . 2 - بسیار نازک و تُنُک . 3 - نشان دهندة تمام بدن .
بدنمالغتنامه دهخدابدنما. [ب َ ن َ / ن ِ / ن ُ ] (ص مرکب ) بدشکل و بی ظرافت و کریه المنظر و زشت . (ناظم الاطباء). چیزی که نمود خوب نداشته باشد. بدنمود. (از آنندراج ). که خوش شکل نباشد. که بچشمها بد آید. (از یادداشتهای مؤلف ) <
بدنمافرهنگ فارسی معین( ~. نَ) (ص مر.) 1 - بدشکل ، زشت . 2 - بسیار نازک و تُنُک . 3 - نشان دهندة تمام بدن .
گنبدنمالغتنامه دهخداگنبدنما. [ گُم ْ ب َ ن ُ / ن ِ / ن َ ] (اِ مرکب ) محلی از راه که زائر بار اول گنبد مزار امام یا امامزاده را تواند دید. (مؤلف ). || آنچه رانندگان یا شاگرد رانندگان از زائر گیرند هنگامی که به نقطه ای رسند که گ
بدنمالغتنامه دهخدابدنما. [ب َ ن َ / ن ِ / ن ُ ] (ص مرکب ) بدشکل و بی ظرافت و کریه المنظر و زشت . (ناظم الاطباء). چیزی که نمود خوب نداشته باشد. بدنمود. (از آنندراج ). که خوش شکل نباشد. که بچشمها بد آید. (از یادداشتهای مؤلف ) <
بدنمافرهنگ فارسی معین( ~. نَ) (ص مر.) 1 - بدشکل ، زشت . 2 - بسیار نازک و تُنُک . 3 - نشان دهندة تمام بدن .