بدگریلغتنامه دهخدابدگری . [ ب َ گ َ ] (حامص مرکب ) بدکاری . (یادداشت مؤلف ) : بدگری کار هیچ عاقل نیست دل که پرغائله ست آن دل نیست .سنایی (از یادداشت مؤلف ).
بیدریلغتنامه دهخدابیدری . [ ب َ دَ را ] (ع ص ) هموار: لسان بیدری ؛ زبان هموار. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
بیدریلغتنامه دهخدابیدری . [ ب َدَ ری ی ] (ص نسبی ) منسوب است به بیدرة. (از معجم البلدان ). منسوب است به بیدر که قریه ای است از قرای بخارا. (از انساب سمعانی ). || لقب ابوالحسن مقاتل بن سعد زاهد بیدری بخاری . (از معجم البلدان ).
بدرگلغتنامه دهخدابدرگ . [ ب َ رَ ] (ص مرکب ) بدسرشت . بدطینت . بدگوهر. بدگهر. بدآغاز. (از آنندراج ). بدطینت . بدذات . بداصل . بدخواه . (از ناظم الاطباء). فرومایه . پست : تن خود به کوه سپند افکنی بن و بیخ آن بدرگان برکنی . فردوسی .ب
بدرگیلغتنامه دهخدابدرگی . [ ب َ رَ ] (حامص مرکب ) بدطینتی . بدذاتی . بدخواهی . پستی . خواری . (ناظم الاطباء). بداصلی . بدگوهری . بدنژادی : پادشاهان جهان از بدرگی بو نبردند از شراب بندگی . مولوی .توان کرد با ناکسان بدرگی ولیکن نی
بدگرلغتنامه دهخدابدگر. [ ب َ گ َ ] (ص مرکب ) بدکننده . بدکار : هر که او بدگر است و بدکار است گر چه زنده ست کم ز مردار است . سنایی .مکن بد میامیزبا بدگران ز بد کردن بدگران کن کران . شمسی (یوسف و زلیخا).