بدگهریلغتنامه دهخدابدگهری . [ ب َ گ ُ هََ ] (حامص مرکب ) بدگوهری . بداصلی . بدذاتی . و رجوع به بدگهر شود.
بدگهرلغتنامه دهخدابدگهر. [ ب َ گ ُ هََ ] (ص مرکب ) مخفف بدگوهر. بداصل و بدذات . (از برهان قاطع) (از هفت قلزم ) : بدو گفت : این نزد بهرام بربگو ای سبک مایه ٔ بدگهر. فردوسی .مرا نام رستم کند زال زرتو سگزی چرا خوانی ای بدگهر. <
بدعیارلغتنامه دهخدابدعیار. [ ب َ / ب َ ع َ ] (ص مرکب ) پول قلب و ناخالص و ناسره و کم عیار : خانه ای را که چون تو همسایه ست ده درم سیم بدعیار ارزد.سعدی (گلستان ).
خوش گهریلغتنامه دهخداخوش گهری . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ هََ ] (حامص مرکب ) خوش گوهری . خوش طبعی . خوش ذاتی . مقابل بدگهری .
کج سرشتیلغتنامه دهخداکج سرشتی . [ ک َ س ِ رِ ] (حامص مرکب ) چگونگی کج سرشت . بداصلی . بدگهری . کج نهادی . (فرهنگ فارسی معین ).
جان بریلغتنامه دهخداجان بری .[ جام ْ ب َ ] (حامص مرکب ) عمل جان بردن : وای بر جان تو که بدگهری جان بری کرده ای و جان نبری . نظامی .رجوع بجان بردن شود.