بدیهیاتلغتنامه دهخدابدیهیات . [ ب َ هی یا ] (ع ص ، اِ) ج ِ بدیهیه . (یادداشت مؤلف ). اشیائی که علم آنها موقوف به تفکر نباشد. (آنندراج ). || وقایع غیرمنتظره . (فرهنگ فارسی معین ).
بدیهیاتفرهنگ فارسی معین(بَ یّ) [ ع . ] (اِ.) جِ بدیهه . 1 - امور بدیهی ، چیزهای کاملاً آشکار و واضح . 2 - وقایع غیرمنتظره .
بدهیاتلغتنامه دهخدابدهیات . [ ب َ دَ هی یا ] (ع اِ) ج ِ بدیهة .اشیائی که علم آنها موقوف بتفکر نباشد چنانکه واحد نصف اثنین است و کل اعظم است از جزء. بدیهیات . (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ). و رجوع به بدیهیات شود.
بضعاتلغتنامه دهخدابضعات . [ ب َ ض َ ] (ع اِ) ج ِ بَضْعَة و بِضْعَة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به کلمه ٔ مذکور شود.
بدعتفرهنگ فارسی عمید۱. چیز نوپیداشده که سابقه نداشته باشد.۲. رسم و آیین نو.۳. سنت تازه که برخلاف دستور دین جعل شود.
بدعتلغتنامه دهخدابدعت . [ ب ِ ع َ ] (ع ، اِ) بدعة. چیز نوپیدا و بی سابقه . آیین نو. رسم تازه . (فرهنگ فارسی معین ) : وگر آزر بدانستی تصاویرش نگاریدن نه ابراهیم از آن بدعت بری گشتی نه اسحاقش . منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص <span class="hl" d
بدیهتلغتنامه دهخدابدیهت . [ ب َ هََ ] (ع ، اِ) بدیهة.- بربدیهت ؛ بی اندیشه : گفت [ خواجه احمد ] بنده نیز بیندیشد آنگاه آنچه او را فراز آید باز نماید که بر بدیهت راست نیاید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 258). و رجوع
سفسطه کردنفرهنگ مترادف و متضادمغلطه کردن، سفسطه بافتن، مغالطه کردن، استدلالباطل کردن، انکار بدیهیات کردن
سفسطهفرهنگ فارسی عمیداستدلال و قیاس باطل و مغالطه برای دگرگون نشان دادن حقایق؛ انکار حسیات و بدیهیات.
بدهیاتلغتنامه دهخدابدهیات . [ ب َ دَ هی یا ] (ع اِ) ج ِ بدیهة .اشیائی که علم آنها موقوف بتفکر نباشد چنانکه واحد نصف اثنین است و کل اعظم است از جزء. بدیهیات . (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ). و رجوع به بدیهیات شود.