برآساییدنلغتنامه دهخدابرآساییدن . [ ب َ دَ ](مص مرکب ) برآسودن . آرام و قرار گرفتن : مگر زو برآساید این بوم و بربفّر تو ای مرد پیروزگر.فردوسی .اگر پیل تن را بچنگ آوری زمانه برآساید از داوری . فردوسی .چو
برگشادنلغتنامه دهخدابرگشادن . [ ب َ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) گشودن . گشادن . باز کردن . رجوع به گشادن شود : چو آمد بر کاخ کاوس شاه خروش آمد و برگشادند راه . فردوسی .چو بر تخت بنشست پیروز و شاددر گنجهای کهن برگشاد. <p class="author"
برساییدنلغتنامه دهخدابرساییدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) ساییدن : بعون دولت او آرزوی خویش بیاب بجاه خدمت او سر به آسمان برسای . فرخی .و رجوع به ساییدن شود.