برآرندهلغتنامه دهخدابرآرنده . [ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) برآورنده . بناکننده . آفریننده : برآرنده ٔ ماه وکیوان و هورنگارنده ٔ فرّ و دیهیم و زور. فردوسی .چنین گفت کای برتر از جان پاک برآرنده ٔ آ
جان برآرندهلغتنامه دهخداجان برآرنده . [ جام ْ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔ جان . جان بدرآورنده . کشنده . ممیت . مقابل جان بخش : به دادآفرینی که دارنده اوست همان جان ده و جان برآرنده اوست .نظامی .
برآرندهلغتنامه دهخدابرآرنده . [ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) برآورنده . بناکننده . آفریننده : برآرنده ٔ ماه وکیوان و هورنگارنده ٔ فرّ و دیهیم و زور. فردوسی .چنین گفت کای برتر از جان پاک برآرنده ٔ آ
جان برآرندهلغتنامه دهخداجان برآرنده . [ جام ْ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔ جان . جان بدرآورنده . کشنده . ممیت . مقابل جان بخش : به دادآفرینی که دارنده اوست همان جان ده و جان برآرنده اوست .نظامی .
مزدبدلغتنامه دهخدامزدبد. [ م ُ دَ ب ِ ] (ع ص ) مسکه برآرنده و صاحب مسکه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
بشریلغتنامه دهخدابشری . [ ب ُ را ] (اِخ ) نام یار برآرنده ٔ یوسف علیه السلام از چاه . (غیاث ) : از پی یوسف کسان بغرض گاه بشری و گه بشیر مباش .سنایی .
آنحلغتنامه دهخداآنح . [ ن ِ ] (ع ص ) دم برآرنده از تاسه و جز آن . بسختی نفس کشنده . || آنکه تَنحنح کند. آنکه سینه روشن کند. || مجازاً، بخیل ، یعنی آنکس که چون چیزی از او خواهند تنحنح آرد از بخل . ج ، اُنَّح .