برافروختگیلغتنامه دهخدابرافروختگی . [ ب َ اَ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) حاصل مصدر از برافروختن . حالت و چگونگی برافروخته . روشنایی و درخشیدگی . (ناظم الاطباء). رجوع به برافروختن و برافروخته شود.
برافروختهلغتنامه دهخدابرافروخته . [ ب َ اَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) روشن شده . || مشتعل شده . || آتش گرفته . (ناظم الاطباء). || خشمگین شده . || رایج . بارونق : رونده بدانگه بود کار من برافروخته تیزبازار من . فر
