لغتنامه دهخدا
شبراق . [ ش ِ ] (ع اِمص ) شدت هر چیزی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || کفتگی جامه . (منتهی الارب ). پارگی جامه : ثوب شِبراق ؛ پیراهن که پاره شده است . (از اقرب الموارد). رجوع به شبارق در این معنی شود. || فاصله ٔ زیاد میان قوائم . (از ذیل اقرب الموارد). ||