تثابرلغتنامه دهخداتثابر. [ ت َ ب ُ ] (ع مص ) برجهیدن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ضرابفرهنگ فارسی معین(ض ِ) [ ع . ] (مص ل .) 1 - با کسی شمشیر زدن ، مضاربه کردن . 2 - برجهیدن گشن بر ماده .