برعوملغتنامه دهخدابرعوم . [ ب ُ ] (ع اِ) شکوفه پیش که واشکفد. (یادداشت مؤلف ). غنچه ٔ شکوفه ٔ درخت پیش از آن که بازشکفد. رجوع به برعم شود.
بیرحاملغتنامه دهخدابیرحام . [ رُ ] (ص مرکب ) (از: بی + رحام ) رحام در لغت عرب بمعنی بیماری است در شکم گوسفند و مؤلف پس از نقل شعر ذیل از ناصرخسرو : بیرحمی و درشت که از دستبندتونه نیک سام رست و نه بدحام بیرحام .نوشته اند بنظر میرسد که کلمه ٔ رحام در این شعر «
بیرحملغتنامه دهخدابیرحم . [ رَ ] (ص مرکب ) (از: بی + رحم ) درشت و ظالم . بی شفقت . سنگدل . (ناظم الاطباء). قسی . قاسی . جبار. سخت دل . غلیظ القلب . قسی القلب . دل سخت : و ایشان با دیگر خرخیزیان نیامیزند و مردم خوارند و بیرحم و زبان ایشان دیگر خرخیزیان ندانند. (حدود العا
برهمفرهنگ فارسی عمید۱. درهم؛ آمیخته.۲. انباشته؛ انبوه.⟨ برهم خوردن: (مصدر لازم)۱. بههم خوردن.۲. پریشان شدن.۳. پراکنده شدن.۴. مخلوط شدن.⟨ برهم زدن: (مصدر متعدی) ‹بههم زدن›۱. زیرورو کردن.۲. مخلوط کردن.۳. خراب کردن.۴. شوریده کردن.⟨ بر
برعومةلغتنامه دهخدابرعومة. [ ب ُ م َ ] (ع اِ) غلاف گل . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). غنچه ٔ ناشکفته . ج ، براعیم . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). رجوع به برعم شود.
براعیملغتنامه دهخدابراعیم . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بُرْعُم . (منتهی الارب ). رجوع به برعم شود. || ج ِ بُرعوم . || ج ِ بُرعومة. رجوع به بُرعومة شود.
برعملغتنامه دهخدابرعم . [ ب ُ ع ُ ] (ع اِ) بُرعمة. بُرعومه . بُرعوم . غلاف میوه ٔ درخت . (منتهی الارب ). پوست گل . (مهذب الاسماء) (آنندراج ). غلاف گل . (مهذب الاسماء). || شکوفه یا غنچه ٔ ناشکفته . ج ، براعیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شکوفه ٔ درخت پیش از آنکه بازشکفد. (مهذب الاسماء). و رجوع
غنچهلغتنامه دهخداغنچه . [ غ ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) گل ناشکفته باشد به تازی بُرعوم گویند. (فرهنگ اسدی ). نَور. (منتهی الارب ). گل ناشکفته . گلی که هنوز باز نشده است . (ناظم الاطباء) : چو سر کفته شد غنچه ٔ سرخ گل جهان جامه پوشید همرن
برعومةلغتنامه دهخدابرعومة. [ ب ُ م َ ] (ع اِ) غلاف گل . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). غنچه ٔ ناشکفته . ج ، براعیم . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). رجوع به برعم شود.