برفراختنلغتنامه دهخدابرفراختن . [ ب َ ف َ ت َ ] (مص مرکب ) برفرازیدن . برافراختن . برافراشتن . بلند کردن : برفرازد چون بمیدان آلت حربت برندرایت آلت چو آتش آفرازه بر اثیر. سوزنی .- سر کسی به خورشید برفراختن ؛ وی
برفروختنلغتنامه دهخدابرفروختن . [ ب َ ف ُ ت َ ] (مص مرکب ) مخفف برافروختن .روشن کردن . مشتعل ساختن . شعله ور ساختن : هر آن شمعی که ایزد برفروزدهر آن کس پف کند سبلت بسوزد. بوشکور.ز نفطسیه چوبها برفروخت بفرمان یزدان چو هیزم بسوخت .<b
فراختنلغتنامه دهخدافراختن . [ ف َ ت َ ] (مص ) افراختن . بلند ساختن . (برهان ). فراشتن . (آنندراج ) : آهو همی گرازد گردن همی فرازدگه سوی کوه تازد گه سوی راغ و صحرا. کسائی .فراختم علم فتنه را به هفت فلک بگستریدم فرش ستم به هفت اقلی