برکشندهلغتنامه دهخدابرکشنده . [ ب َ ک َ / ک ِ ش َ دَ / دِ ] (نف مرکب )بالابرنده . به مقام بالا و برتر رساننده : جهان بخیره کشی بر کسی کشید کمان که برکشیده ٔ حق بود و برکشنده ٔ ما. <p class="au
ممتصخلغتنامه دهخداممتصخ . [ م ُ ت َ ص ِ] (ع ص ) آنکه برمی کشد هر چیزی را و می گیرد. برکشنده ٔ برگ و شاخ یز و برکشنده ٔ هر چیزی و گیرنده ٔ آن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به امتصاخ شود.
ممتحطلغتنامه دهخداممتحط. [ م ُ ت َ ح ِ ] (ع ص ) شتر دونده . (ناظم الاطباء). || شمشیر برکشنده . (از منتهی الارب ). || نیزه برکشنده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به امتحاط شود.
ممتلخلغتنامه دهخداممتلخ . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) برکشنده و برکشنده ٔ شمشیر از نیام و لگام از سر ستور. (از منتهی الارب ). آنکه برمی کشد و برمی کند و بیرون می کشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به امتلاخ شود.
آهنجندهلغتنامه دهخداآهنجنده . [ هََ ج َ دَ / دِ ] (نف ) برکشنده . بیرون کشنده . || برکننده . || جاذب .