بزابزلغتنامه دهخدابزابز. [ ب ُ ب ِ ] (ع ص ، اِ) زورآور بددل . || غلام سبک روح در سفر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بُزبُز. (منتهی الارب ). رجوع به بزبز شود.
بزبزلغتنامه دهخدابزبز. [ ب ُ ب ُ ] (ع ص ، اِ) زورآور بددل . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بُزابِز. (منتهی الارب ). || غلام سبک روح در سفر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بُزابز. (منتهی الارب ).
بزبزلغتنامه دهخدابزبز. [ ب ُ ب ُ ] (ع ص ، اِ) زورآور بددل . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بُزابِز. (منتهی الارب ). || غلام سبک روح در سفر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بُزابز. (منتهی الارب ).
بزبازلغتنامه دهخدابزباز. [ ب َ ] (ع ص ) غلام سبک روح در سفر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بزابز. (ناظم الاطباء). || (اِ) نای آهنین که بر دهان دمه ٔ آهنگران باشد. || فرج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).