بساز

مترادف

۱. خرسند، سازشگر، موافق، سازگار، قانع ≠ ناسازگار
۲. آماده، ساخته، مهیا ≠ نامهیا

جست‌وجوی دقیق

بساز

لغت‌نامه دهخدا

بساز. [ ب ِ ] (اِ) روز. (ناظم الاطباء). || (فعل امر) امر از ساختن . (دِمزن ) (شعوری ج 1 ورق 203). رجوع به ساختن شود. || (ص مرکب )آماده و درست ، کوک و مجهز برای نواختن : معاشری خوش

بساز

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خرسند، سازشگر، موافق، سازگار، قانع ≠ ناسازگار ۲. آماده، ساخته، مهیا ≠ نامهیا

بساز

گویش اصفهانی

تکیه ای: besâǰ طاری: besâǰ طامه ای: bosâǰ طرقی: besâǰ کشه ای: besâǰ نطنزی: basâǰ

جست‌وجوی هم‌آوا

بسوز و بساز

بشاش

فرهنگ فارسی عمید

۱. خنده‌رو؛ خوش‌رو.۲. شادمان؛ شاد و خرم.

بشاش

لغت‌نامه دهخدا

بشاش . [ ب َ ] (اِ) در فارسی بند آهنین یا سیمین که بر تخته ٔ در صندوق زنند و به مسمار بدوزند برای استحکام . || موی گردن اسب . (مؤید الفضلاء). رجوع به بش شود. || ناقص و فرومایه . (مؤید الفضلاء).

بشاش

بشاش . [ ب َش ْ شا ] (ع ص ) کسی که دارای خوشرویی و شادمانی بسیار باشد. (ناظم الاطباء). مرد خنده رو. (آنندراج ). خوش و تازه رو. (غیاث ). همیشه خندان . (ناظم الاطباء). در عربی به معنی خرم و گشاده روی . (از مؤید الفضلاء). گشاده روی .خوش طبع. هشاش . شکفته . باروح . طلق الوجه <sp