بسجینلغتنامه دهخدابسجین . [ ب َ ] (اِ) نوعی چوب محکم است که آن را بجای فنر بکار برند. (شعوری ج 1 ورق 186). چوب سختی که از آن کمان میسازند. (ناظم الاطباء).
بسیجانلغتنامه دهخدابسیجان . [ ب َ ] (نف ، ق ) بسیچان . ساز کارکنان . (سروری ). بسیج کننده . (فرهنگ نظام ) : ز شرم گنه پاک بیجان شدندسبک بر زبانه بسیجان شدند. (یوسف و زلیخا).