بشریت

بشریت

لغت‌نامه دهخدا

بشریت . [ ب َ ش َ ری ی َ ] (اِ) (مص جعلی ، اِ مص ) انسانیت . (ناظم الاطباء). مردمی : کمترین درجه اندر صحو رؤیت بازماندگی بشریت بود. (کشف المحجوب ص 233).گفتم : ز وادی بشریت توان گذشت گفتا: توان اگر نبود مرکبت جمام . خاقانی .- ضعف بشریت ؛ ناتوانی انس...

بشریت

واژگان مترادف و متضاد

آدمیت، انسانیت، مردمی ≠ حیوانیت

بشریت

فرهنگ فارسی عمید

(اسم مصدر) [عربی: بشریّة] bašariy[y]at ۱. انسان بودن.۲. انسانیت؛ مردمی.۳. (اسم) نوع انسان؛ تمام انسان‌ها.

بشریت

فرهنگ فارسی معین

(بَ شَ یَّ) [ ع . ] ( اِ.) 1 - وضع یا کیفیت بشر بودن . 2 - نوع انسان ، مجموعة انسان ها. 3 - منش یا رفتار انسانی ، انسانیت .

بشریت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

flesh, man, manhood

بشریت

دیکشنری فارسی به عربی

انسانية , فناء

crime against humanity

جنایت علیه بشریت

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[حقوق] جنایت سهمناکی که دربرگیرندۀ رشته‌اعمال نظام‌مندی است و غالباً با پنهان‌کاری مقامات رسمی صورت می‌گیرد و وجدان جامعۀ بشری را متأثر می‌کند

آمریکا دشمن بشریت

دیکشنری فارسی به عربی

أمريکا عدوالإنسانية

بشریة

لغت‌نامه دهخدا

بشریة. [ ب َ ش َ ری ی َ ] (اِخ ) یکی از هفت فرقه ٔ معتزله باشند. (بیان الادیان ). فرقه ای از معتزله ، اصحاب بشربن المعتمر. (مفاتیح ). گروهی از معتزله و اتباع بشربن المعتمر باشند. بشر خود از افاضل علماء معتزله بود و عقاید خاصی داشت . رجوع به کشاف اصطل...

بشریة

لغت‌نامه دهخدا

بشریة. [ ب َ ش َ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) تأنیث بشری . رجوع به بشری و بشریت شود.

Beatitude

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بشریت، برکت، سعادت جاودانی

manyness

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بشریت