بشنیدنلغتنامه دهخدابشنیدن . [ ب ِ ش ِدَ / ب ِ دَ ] (مص ) شنیدن . استماع کردن : تهمتن چو بشنید گفتار دیوبرآورد چون شیر جنگی غریو. فردوسی .رجوع به شنیدن شود.
بشندنلغتنامه دهخدابشندن . [ ب ِ ن َ دَ ] (مص ) بشنیدن . شنیدن : گریزان ببالا چرا برشدی چو آوازشیر ژیان بشندی . فردوسی .شکسته شدش لشکری کامدی چو آواز این داستان بشندی . فردوسی .و رجوع به بشنیدن و شنی
بشندنلغتنامه دهخدابشندن . [ ب ِ ن َ دَ ] (مص ) بشنیدن . شنیدن : گریزان ببالا چرا برشدی چو آوازشیر ژیان بشندی . فردوسی .شکسته شدش لشکری کامدی چو آواز این داستان بشندی . فردوسی .و رجوع به بشنیدن و شنی
بشنودنلغتنامه دهخدابشنودن . [ ب ِ ش ِ دَ / ب ِ دَ ] (مص ) شنیدن . بشنیدن . شنودن : ز اختر بد و نیک بشنوده بودجهان را چپ و راست پیموده بود. فردوسی .شیر سخن دمنه بشنود. (کلیله و دمنه ). و رجوع به بشنید
صعقلغتنامه دهخداصعق . [ ص َ ع ِ ] (ع ص ) آنکه بشنیدن آواز سخت بیهوش گردیده باشد. || منتظر و متوقع صاعقه از شدت هول . || مرد سخت آواز. (منتهی الارب ).
ناشنوائیلغتنامه دهخداناشنوائی . [ ش ِ ن َ ] (حامص مرکب ) کری . (ناظم الاطباء). کر بودن . شنوا نبودن . || بی میلی به شنیدن . (ناظم الاطباء). مایل بشنیدن نبودن . نپذیرفتن . قبول نکردن . اطاعت نکردن .
حدسلغتنامه دهخداحدس . [ ح َ دَ ] (اِخ ) لغتی است در عدس و آن نام قومی است بزمان سلیمان نبی که بر استران درشتی کردندی و استران بشنیدن ذکر آنان گریختندی ، تا آنجا که کلمه ٔ حدس ، زجر گردید استران را. (منتهی الارب ).