بلادانلغتنامه دهخدابلادان . [ ] (اِخ ) به معنی «پسر را فرستاد» نام پدر مردوخ ، شهریار بابل بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ).
بلادونلغتنامه دهخدابلادون . [ ب ِل ْ لا دُن ْ ] (لاتینی ، اِ) بلادن ، که گیاهی است . رجوع به بلادن شود.
بلدانلغتنامه دهخدابلدان . [ ب َ ل َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ بلد درحال رفع. دو بلد. دو شهر. رجوع به بلد شود. || (اِخ ) بصره و کوفه . (اقرب الموارد).
بلادانهفرهنگ فارسی عمیدگیاهی خودرو، با برگهای ساده و گلهای خاکستریرنگ که بومی مناطق مرطوب است و میوه، برگ و ریشۀ آن مصرف دارویی دارد؛ شابیزک.
بلادانهلغتنامه دهخدابلادانه . [ ب ِل ْ لا ن َ / ن ِ ](اِ مرکب ) بلادن ، که گیاهی است . رجوع به بلادن شود.
بلادانهلغتنامه دهخدابلادانه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) شابیزک ، که نوعی گیاه است . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شابیزک شود.
بلادانهفرهنگ فارسی عمیدگیاهی خودرو، با برگهای ساده و گلهای خاکستریرنگ که بومی مناطق مرطوب است و میوه، برگ و ریشۀ آن مصرف دارویی دارد؛ شابیزک.
بلادانهلغتنامه دهخدابلادانه . [ ب ِل ْ لا ن َ / ن ِ ](اِ مرکب ) بلادن ، که گیاهی است . رجوع به بلادن شود.
بلادانهلغتنامه دهخدابلادانه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) شابیزک ، که نوعی گیاه است . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شابیزک شود.