لغتنامه دهخدا
بلوطالارض . [ ب َل ْ لو طُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است که برگ آن به برگ کاسنی ماند. (منتهی الارب ). گیاهی است که برگ آن به هندباء ماند. (از اقرب الموارد). اسمی است مشترک بر کمادریوس و بربیخ . نباتی که برگش مثل برگ کاسنی عریض و منبت او ریگزارها. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). شیخ