بندواشلغتنامه دهخدابندواش . [ ب َ ] (اِ) به لغت اهل تنکابن ثیل است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). گیاهی است خزنده که در مزارع مازندران بسیار است و اگر زود وجین نکنند گیاه کشته و مزروع را خفه کند. (یادداشت بخط مؤلف ).
بیندوزگویش اصفهانی تکیه ای: pasoft ka طاری: pasoft ke طامه ای: gerd ke طرقی: gerd/ pasoft ke کشه ای: ǰa:m ke نطنزی: gerd ke
بیندوزگویش خلخالاَسکِستانی: jam âka دِروی: jam.â.ka شالی: ja:m âka کَجَلی: ja:m be.ka کَرنَقی: bidâ âgi کَرینی: bidâ âgi کُلوری: jam âka گیلَوانی: jam âka لِردی: bidâ âgi
بیندوزگویش کرمانشاهکلهری: pâšdas beka گورانی: pâšdas beka سنجابی: pâšdas beka کولیایی: pâšdas beka زنگنهای: pâšdas beka جلالوندی: pâšdas ka زولهای: pâšdas ka کاکاوندی: pâšdas ka هوزمانوندی: pâšdas ka