لغتنامه دهخدا
بندقة. [ ب ُ دُ ق َ ] (ع اِ) واحد بندق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گلوله ٔ خرد و سنگ مدور. (ناظم الاطباء). هر چیز مدور بزرگتر از نخود. (از بحر الجواهر) (یادداشت بخط مؤلف ). || او چیزی است که در مقعد قرار دهند، مثل شیاف . (بحر الجواهر). || وزنی به اندازه ٔ درهمی است و