بنقوسلغتنامه دهخدابنقوس . [ ب ُ] (ع اِ) شکوفه ٔ خربزه . ج ، بناقیس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
بناقیسلغتنامه دهخدابناقیس . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بُنقوس ، که شکوفه ٔ خربزه باشد. (آنندراج ). || بناقیس الطرثوث ؛ چیزیست کوچک که با گیاه طرثوث می روید. (یادداشت مرحوم دهخدا).
بناقیسلغتنامه دهخدابناقیس . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بُنقوس ، که شکوفه ٔ خربزه باشد. (آنندراج ). || بناقیس الطرثوث ؛ چیزیست کوچک که با گیاه طرثوث می روید. (یادداشت مرحوم دهخدا).