بهدلةلغتنامه دهخدابهدلة. [ ب َ دَ ل َ ] (ع مص ) کلان پستان گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سبکی و شتابی کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سبکی و شتابی کردن در رفتار. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
بحدلةلغتنامه دهخدابحدلة. [ ب َ دَ ل َ ] (ع مص ) تیز و شانه جنبان رفتن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || سبک دویدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
بهدلیلغتنامه دهخدابهدلی . [ ب َ دَ لی ی ] (اِخ ) عمروبن عامر مکنی به ابوالخطاب و او راویه ٔ فرد و فصیح بود و اصمعی از او لغت و شعر فراگرفت و گفته ٔ او را حجت قرار داد. (ابن الندیم ). رجوع به ابوالخطاب شود.
بهدلیلغتنامه دهخدابهدلی . [ ب َ دَ لی ی ] (ص نسبی ) منسوب به بهدلة که نام قبیله ای است . (الانساب سمعانی ).
ابوالنجودلغتنامه دهخداابوالنجود. [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) ابن بهدلة. نام قارئی است کوفی واو یکی از قرّاء سبعه است و بهدله نام مادر اوست .
بهدلیلغتنامه دهخدابهدلی . [ ب َ دَ لی ی ] (ص نسبی ) منسوب به بهدلة که نام قبیله ای است . (الانساب سمعانی ).
ابوعبدالرحمنلغتنامه دهخداابوعبدالرحمن . [ اَ ع َ دِرْ رَ ما ] (اِخ ) سلمی عاصم بن بهدله . شاگرد یکی از قراء سبعه است . (ابن الندیم ).
ابوبکربن ابی النجودلغتنامه دهخداابوبکربن ابی النجود. [ اَ بو ب َ رِن ِ اَ بِن ْ ن َ ] (اِخ ) رجوع به عاصم بن بهدله شود.
ابوبکرلغتنامه دهخداابوبکر. [ اَ بو ب َ ] (اِخ ) کنیت عاصم بن ابی النجود یا ابن بهدلة کوفی از قراء سبعه . رجوع به عاصم ... شود.