بعلوتلغتنامه دهخدابعلوت . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بعله ، بمعنی خاتون . (قاموس کتاب مقدس ). || شهری است در طرف جنوبی یهودیه . (از قاموس کتاب مقدس ).
بلوتلغتنامه دهخدابلوت . [ ] (اِخ ) شهریست [ به هندوستان ] بر جانب راه نهاده بر سر کوهی و آبی اندرمیان آن و شهر جلوت همی گذرد و اندر وی بتخانه هاست واز او نیشکر و گاو و گوسفند خیزد. (حدود العالم ).